Het is genoeg geweest. Er is een grens overschreden. Een onnoembare grens, een onfatsoenlijke grens: die van 109kg. Het ziet er misschien nog niet zo uit maar het voelt alleszins zo. Dit heet alarmfase 3. En dat met de feestdagen in het vooruitzicht. Drie jaar elke week twee tot drie keer naar de fitness geweest en uiteindelijk uit pure verveling gestopt met goede voornemens; het wordt zomer, ik zal wel gaan fietsen (zie vroegere posts) maar ik ben te lui geweest dit jaar en dit is het gevolg. Eigen schuld DIKKE bult. Tijd om uit te zoeken wat we ons allemaal gaan ontzeggen. Hoe we het gaan aanpakken met soepen of pakjes superdure onsmakelijke imitatiemaaltijden? Been there, done that... We kennen het jojo-effect en alle caveats van alle dieten. Toch zal er iets moeten gebeuren: ik onderteken mijn mails tegenwoordig al met het elfde gebod: "Though shalt not weigh more then thy refrigerator". Alsof dat helpt.BOTERO, Fernando
Man with Dog
1989
Oil on canvas104.1 x 129.5 cm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten