
De inleidende tekst van -een mij onbekende criticus- Johan De Vos, "Liegen uit levenslust" stemt me meteen erg hoopvol over de manier waarop de lesgever tegen het fenomeen aankijkt. De tekst eindigt met:
"De fotografie doet denken aan een staatsinstelling, een reusachtig gebouw vol kantoren en bureaucraten. Ze bestoken de mensen en elkaar met formulieren en wetten. Graag willen we daar alle deuren en vensters openrukken en het nutteloze papier en de rotzooi op een berg gooien. Daar maken we dan een groot vuur van, waaraan we ons nog lang zullen warmen."
Kijken uit levenslust, op die ontspanknop drukken uit levenslust, leren uit levenslust... Zalig!
Foto gemaakt door Boegle
1 opmerking:
Inderdaad een hele mooie tekst om aan te halen...
Een reactie posten